Beti irribarrez ari zen eta guztien maitasuna lortzen zuen

Bere jaiotza Ikatza Argazkilari Elkartearen jaiotzarekin bat etorri zen, eta bere gurasoek beste kide batzuekin fundazioan parte aktiboa hartu zuten. Elkarte honetako Estudioan Modelo gisa argazkiak ateratzen hasi zen, eta kideek eta haien senideek antolatutako irteera periodikoetan parte hartu zuen.

Mikel anaiarekin izandako sekretu txikiez gain, “PRIMAZIO” Nagorekin, elkarri maitasunez deitzen zioten, harreman familiar oso berezia mantentzen zuen.

Doinuan, Legazpiko Musika Eskolan, klase elementaletatik hasi zen eta pianoa menperatu arte aurrera jarraitu zuen.

Unibertsitatera joan zenean utzi zuen, Iruñera, Zientzia Biologikoak ikastera, baina bere etxea izatea amesten zuen, bertan pianoa instalatzeko.

Ainhoa-Mikel-Ikatza

Legazpin Andraitz K.E.ko saskibaloi talde femeninoan parte hartu zuen, hainbat denboralditan.  Garai honetatik ez da beste irudi hoberik aurkitu.

Lehen ikasketak Legazpiko Haztegi Ikastolan hasi zituen, “Ketxus” lehen Andereño gisa. Jada ikasitako ezagutzak ondo barneratzeko sakrifizio gaitasuna erakusten hasi zen.

15 urte zituela, AEBetara ikasleen lehen trukean parte hartu zuen ingelesa hobetzeko. Bisita hori beste bi aldiz errepikatu zuen. Urteetan zehar, laneko eta oporretako hainbat bidaia egin zituen Amerikako erdialdeko eta iparraldeko, Europako, ipar Afrikako eta Ekialde Hurbileko herrialde desberdinetara.

Bigarren hezkuntzako ikasketak, batxilergoa, Urretxuko Garaialde Lizeoan egin zituen eta handik Nafarroako Unibertsitatera joan zen, Biologia eta Bioquimika bi lizentziatura lortuz, bere amona Benigna Bergaretxeko baserrian Alzheimerra izan zuenari irtenbide posibleak ikertuz.

 

Iruñean ikerketa hasi zuen, klima aldaketaren ondorioz hegaztien migrazio desbideratzea aztertuz.

 

Ondoren, Bioingeniaritzako, Biomaterialen eta Nanomedizinako Ikerketa Zentroan (CIBER-BBN) beste etapa bat igaro ondoren, Euskal Herriko Unibertsitatera batu zen, ingelesez defendatutako TESI DOCTORAL EUROPEA aurkeztuz.

 

Bere ibilbide profesionalean sari eta argitalpen desberdinak lortu ditu; nabarmentzekoa 2009ko abuztuko estaldura AEBetako aldizkari zientifiko ospetsu batean. (Ikusi bere Curriculum Vitae laburpena). Ikerketa lanekin sufritzen eta disfrutatzen zuen.

Ainhoa-Mikel-Moly

Ingurumen kontrolatutako testuinguruetan egindako probetan, azkenean espero ziren emaitzak lortu zituen. Alzheimer edo Parkinson bezalako gaixotasun kronikoak etorkizunean zelula mikroenkapsulatuen transplantearen bidez modu eraginkorragoan tratatu ahal izango lirateke. Bere azken lana UPV/EHUko Farmazia Fakultateko Farmazia eta Teknologia Farmazeutikoen Laborategian.

Era berean, CIBER-BBN: Bioingeniería, Biomateriales eta Nanomedikuntza ikerketa zentroaren parte zen. Eta doktorego berriei beren tesien prestakuntzan laguntzen zien.

– Alemanian Dr. C. James Kirkpatrick-en taldean bere lana zehazteko zain zegoen (Doktorego Tesiaren epaimahaiko presidentea), Vitoria-Gasteizen egiten ari zen lanarekin batera.
– Bere gaixotasunak Washington eta Quebec-era joatea eragotzi zion, bere lanen xehetasunak zabaltzeko lehenengo lekuak zirenak.

2011ko urrian, gaixorik zegoela, Oportora (Portugal) azken bidaia egin zuen “SPLC-CRS ondoen Doktorego Tesiaren irabazlea, IX Spanish-Portuguese Conference on Controlled Drug Delivery” irabazteko. Beste gaixotasun batzuetarako bide bat bilatu arren, berea gainditu ez zuen; hamaika hilabete lehenago detektatutako minbiziak bere bizitza amaitu zuen. Bere organoak emateko asmoa zuen, baina, bere gaixotasunagatik, ez zen posible izan.

Bizirik zela askoz urrunago iritsiko zen. Orain beste batzuk jarraitzen dute bere lanarekin. Ikerketaz gain, musika, dantza, argazkigintza eta bidaiatzea asko gustatzen zitzaion.